18 Eylül 2017 Pazartesi

Mutluluğu Esir Vermek

Herkes mutlu,

Farkında mısınız? 

Sosyal medyada nereye bakarsan bak herkes mutlu,

Hangi sosyal medya aracına bakarsan bak etrafındaki herkes mutlu,

Mutsuz olduğumuzda bile mutlu görünmeyi öğretti bize sosyal medya,

En güçsüz olduğun anda bile güçlüsün,

Güçlü görünmeyi seviyorsun,

Herkesin seni mükemmel olarak bilmesi arzusuna kapılmış gidiyorsun,

Yaşadığının içinden paylaşımlar yaparken en mutlu, en güçlü, en önemli, en kıymetli olduğunu hissettiren anları paylaşarak zihinlerde hep öyle kalmak istiyorsun,

Mutluluk kavramın; insanların seni mutlu bildiği sınırlarla eş değer,

Senin mutluluk sınırını sen çizmiyorsun uzun bir zamandır insanlar çiziyor,

"Ben oradaydım." cümlesinin çığlık atan sesi içinden her gün biraz daha korkunç bir şekilde yükseliyor,

Evet!

Oradaydın,

Biz, seni gördük,

Ne kadar mutlu olduğunu,

Ne kadar güçlü olduğunu,

Ne kadar harika ve eşsiz bir insan olduğunu düşündük,

Peki ya sen gerçekten bize gösterdiğin gibi miydi iç dünyan?

Önemli mi?

Değil! Önemli olan mutluluğun ortak esareti içinde hiç birimiz senin gerçekten mutlu olup olmadığını düşünmedik değil mi?

Önemli olan senin benim mutluluğuma dair ne düşündüğündü çünkü!

Bir süredir izliyorum;

Nereye bakarsam bakayım,

Herkes mutlu!

Hani sosyal medya insanları esir aldı diye klasik bir kullanım var ya,

Yok o öyle değil,

Sosyal medyaya mutluluk kavramını esir verdin,

Ve, mutluluk sınırlarını insanların belirlemesine müsaade ettin,

Hep mutlusun,

Ve, artık mutsuzluk nedir bilmiyorsun,

Bilmediğin içinde sosyal medya da attığın kahkahalar hiçbir zaman gerçek yaşamda seni bulmuyor.

Kaza yapıyorsun,

Kazayı paylaşarak iyi görünmeye ve hala mutlu olduğunu göstermeye çalışıyorsun,

En kötü anın olan,

Üzülmen gereken cenazelerde bile güçlü görünmeye çalışıyorsun,

İnsanların senin için güçlü demesini seviyorsun,

Ama farkında değilsin,

Güçsüzsün,

Mutlu değilsin,

Sadece mutsuzluğu göstermeye korkuyorsun,

Mutsuz, güçsüz, çirkin göründüğün an dünya sanki üzerine yıkılacakmış gibi geliyor, 

Ve, biriktirdiğin mutsuzlukların enkazının altında kalmaya korkuyorsun.

Ben,

Sen,

O, hiçbirimiz mükemmel değiliz,

Olmak zorunda da değiliz,

Yani sürekli mutlu olmak gibi bir gereklilik yok hayatımızda,

Her şey bizim için,

Sosyal medya bizim gerçek yaşamdaki mutluluğu unutmamız için bir araç;

Kullandıkça düşünmüyoruz,

Kullandıkça içimize kapanıyoruz,

Kullandıkça üretmiyoruz,

Nasıl olsa zaman çok güzel geçiyor değil mi?

Gerçek hayat sanal olanından çok daha güzel ve sanırım gerçek yaşamın içine girmek sanal olanından uzaklaşmakla gerçekleşiyor,

Kendine bir şans ver; mutsuz olup mutlu görünmektense, mutsuz ol ama mutsuzluğu yaşa,

Ve, emin ol yaşadığın mutsuzluk senin mutlu olman için gereken gücü sana verecek,

İşte o vakit aradığın yolu bulacaksın...

Ahmet K.