Hocamla Hikaye Toplamak - 2

Hocamla Hikaye Toplamak - 2 

Suat Uzun,

Yaşar Şan,

Ömer Kalemci,

İsmail Nayernazlı,

Hacı Ali Eken,

Nuri Köroğlu,

Faruk Koçer,

Rahmetli Ahmet Küçük,

İsmail Kaya,

Yasin Sümbül,

Mehmet Harman,

Edip Pehlivan,

Ömer Topbaş,

Saymakla bitmez ki, 

Kim bunlar diyorsunuz şimdi,

Ekip arkadaslarımızdan sadece birkaçı,

Mahallelerimizin Muhtarlarından bazıları,

Herkesin ismini saymak mümkün olsa keşke ama kalbimden bir bir herkes geçiyor şu an,

Hocamla topladığımız hikayelere eşlik eden abilerimiz, kardeşlerimiz,

Birlikte yol yürüdüğümüz, birlikte hizmet etmek için mücadele ettiğimiz,

Esen rüzgara göre yön değiştirmeden birlikte inandıklarımız için mücadele ettiğimiz yol arkadaşlarımız bizim,

Bir ekip işidir siyaset ve birlikte yürüdüğünüz ne kadar çok insan varsa o kadar fazla insanın yaşamına dokunursunuz,

Her tanıştığımıza,

Bize her gelene,

Sen diye bir şey yok artık sende biz’densin dedik,

Belki de bu yüzden hiç gitmediğimiz yerlerde bile dualara ortak olduk,

Neredeyse dört yıl boyunca gecenin bir yarısı, sabahın ilk saatlerinde uykudan bir anda uyandıran telefonlar,

Acaba bir yerde bir şey mi oldu diye duyulan endişe ve sonrasında gelen talebe bulunan çözümle karşılıklı edilen tebessümler,

Tebessüm ettik hep birlikte bulduğumuz her fırsatta gittik Karatay Muhtarlar Derneğimize sobanın kuzinesine koyduğumuz patatesleri soyarak bol tereyağı ile çocukluğumun en güzel tatlarını anımsadık,

Gerek yoktu zaten fazlasına mesele muhabbet, mesele memleket olunca çayın tadı zaten bir başka oluyor,

Güven üzerine kurulu bir süreçtir siyaset,

Ne kadar kişiye güvenirsen o kadar çok hizmet edersin,

Güveni yitirirsen yalnızlaşırsın ve sonrasında kaybolursun,

Hocamın en büyük özelliği güvenmekti,

Güvendiğinden belki de hiç Ahmet ne yapıyor diye merak etmedi,

Hissedilen güvenle tek bir milletvekili gibi değil,

Güvenliklerimizle birlikte yüzlerce Vekil gibi çalıştık,

Şimdi Milletvekilliği bayrağını devrederken Hocamla topladığımız hikayelerin en büyük ortağı olan Muhtarlarımıza teşekkür etmeden geçmek olmazdı,

Konya’da yetişmemiz gereken ne varsa onlar ilettiler bize,

Hiç tanımadığımız insanların hikayelerine Muhtarlarımızın verdiği bilgilerle ortak olduk,

Konya, şanslı bir şehir çünkü yaşadığı mahallenin sorunlarıyla hemhal olmuş,

Dertlenen, 

Ve, dertlendiği ile çözüm arayan muhtarları var bu şehrin...

Biliyoruz hangi mahalleye gidersek gidelim yine bir araya geleceğimiz Muhtarlarımız,

Bir araya geldiğimizde birbirimizle hikayelerimizi paylaşacağımız,

Yapabildiklerimizi, yapamadıklarımızı konuşacağımız dostlarımız var bizim,

Hani bir seferinde Beyşehir’e gitmiştik,

Beyşehir Kültür Merkezinde gerçekleştirdiğimiz etkinlikte bir anda ekranda farklı mahallelerden Muhtarlarımız “Benim için Mehmet Babaoğlu” diye başlayan cümlelerle Hocamı anlatmışlardı,

Hocamı anlatan her bir cümle aslında birlikte yürüdüğümüz yollarda bıraktığımız izleri anlatıyordu,

Şimdi yine Konya’da mahallelerde olacağız,

Mahallelerin arka sokaklarında Muhtarlıkların önünden geçtiğimizde bizi her gördüklerinde tebessüm eden dostları gördüğümüzde tebessümleri paylaşmaya devam edeceğiz,

Ait olmadığın bir şehre ait olmak,

Ve, ait olmadığın şehrin mahalllerinin bir sakini olmak,

Vicdanda hissedilen huzur,

Ve, yüzde beliren hafif bir tebessümle yürümek...

Allah razı diye kalplerden yükselen seslere bir amin de benden Hocam...