Bana ait değil bu cümleler, İyiki varsın Süleyman...

Ailem, çocukluk arkadaşlarım, komşularımız köyde yaşıyorlar ve çiftçiler. Kırsalın içinden geliyorum yani. Ve açıkça söylüyorum . Kırsalda yaşayan insanların sorunlarının aşılacağına dair ümidim bitmek üzereydi . Köyümüzdeki Tahir amca askerdeki oğluna harçlık yollayamadığında, nişanlı olan arkadaşım Samet senelerdir evlenemediğinde, ona da dedesinden kalan son tarlayı satarken İbrahim dedenin gözyaşlarına boğulduğunu gördüğümde , tükenmişti ümitlerim çiftçiliğe dair. Bu kişilerin ortak özelliği çalışarak kaybetmeleriydi. Onların alın terleriyle başkaları rahat bir yaşam sürüyordu. Üst safhada bir adaletsizlik vardı. Sorunları çözme makamında bulunanların kulaklarını tıkadıklarını düşünüyordum. 

Bu duygularla Bursa’daki çalıştaya katıldım. Daha ilk akşamdan tanışma toplantısında Ahmet abiyi dinlediğimde ne kadar heyecanladığımı anlatamam. Demek ki kırsalın derdiyle hemhal olmuş yetkili birileri varmış. Ve diğer illerden gelen arkadaşlarımın kırsal için uğraştığını görmek harikaydı.  Beraber Projeler hazırladık, sunumlar yaptık, anlattık ve dertleştik . Orada ümitlerim yeniden yeşerdi. Değişimin biz gençlerin yardımıyla geleceğine tüm kalbimle inanıyorum . İşte o gün yalnız biz değil Türkiye kazanacak. Dünyanın dört bir yanında bizden yardım bekleyen kardeşlerimiz  kazanacak. O günlere en kısa zamanda beraber ulaşmak duasıyla...

Bana ait değil bu cümleler,

Bursa Yenişehir’den bir Anadolu genci Süleyman’a ait,

Süleyman mı kim?

Tam bir Anadolu genci,

Kırsalda yaşayan, kırsalı seven, kırsaldaki yaşam hikayesinin devam etmesi için mücadele eden bir genç,

Hukuk okuyor aynı zamanda,

Avukat, Hakim, Savcı olacak belki de kim bilir ama ne olursam olayım okuyup Anadoluda köyümdeki hikayeme öyle devam edeceğim diyor,

Bursa’daydık,

2039 başvuru arasından maalesef 30 kişi seçip o gençlerle bir araya gelebildik,

Her birinin farklı bir hikayesi vardı,

Hele bir de Mihriban’ımız vardı ki doğaya aşık,

Mücadelesini anlatırken,

Dikmek için ağaç ararken anlattıklarıyla hem gözyaşlarına boğuldu hem de bizi gözyaşına boğdu,

Anadolu’nun içinde öyle gençler var ki her biri birbirinden kıymetli ve değerli,

Hatayı maalesef devlet büyüklerimiz yapmışlar,

Gençliği kendi haline bırakarak bir boşluğa itmişler,

Şimdi arayış içerisinde gençler çıkmak istiyorlar içine düştükleri boşluktan,

Tek başlarına çıkamayacaklarını anlayanlar birleşiyorlar,

Birleştikçe sesleri birleşiyor,

Güçleniyor,

Ve, daha yükseklere doğru duyuluyor,

Daha ilk bölgesel çalıştayımızı gerçekleştirdik önümüzde 2 bölgesel çalıştay bir de zirve var,

Anadolu insanı bize neler yaşatacak daha bilmiyorum,

Ama bildiğim bir şey var,

Hikayemiz her seferinde daha çok güçleniyor,

Ve, derinleşiyor,

Bize inanan insanlarla sayımız artıyor,

Hem değişimin hem dönüşümün öncüsü olarak yolumuza devam edeceğiz.

Biliyorum bir yerlerde tıkanacağız,

Biliyorum bir yerlerde zorlanacağız,

O vakit işte inanarak yürüyen yüreklerin samimiyetine inanarak yaratıcı uzatacak bize sonsuz gücünü,

Ve, tıkanmışlıkları aşarak yolumuza devam edeceğiz,

Sonrasında yıllar sonra,

Süleyman, Mihriban diğer gençler ve biz hep birlikte dönüp arkamıza baktığımızda evet evet değdi diyeceğiz,

Sadece üniversiteli yapmakla,

Diploma vermekle olmuyor,

Bizim yaşadığı coğrafyaya inanan temiz yürekler yetiştirmemiz gerekiyor,

En önemlisi de zaten temiz olan yüreklerin kirlenmemesi için mücadele etmek gerekiyor,

Bursa’daydık,

Bitti evimize döndük,

Ama dönerken beraberimizde eşsiz insanların eşsiz hikayelerini getirdik,

Bunlardan bir tanesi Mihriban bir tanesi Süleyman,

Benim için iki sembol genç oldular daha şimdiden,

Bu sayı inanıyorum ki zamanla aratacak,

Ve, verilen emekler karşılık bulacak,

Siz de bu sürece katkıda bulunmak isterseniz paylaşın,

İnancınızı samimiyetinizi her zamankinden daha cesurca paylaşın,

Çünkü biz konuştukça, paylaştıkça, emek verdikçe aradığımız o güzel geleceğe hep birlikte ulaşacağız…

İyi ki varsın Süleyman…