Ben değili Biz...

Ben değil, Biz…

Dünyanın her coğrafyası üzerinde yaşayan insanlara yetecek zenginliğe sahip,

Hak ve adalet olsa aslında yetecek zenginlikler toprağın üzerinde yaşayanlara ama maalesef yok,

Bu bugünün meselesi değil,

Geçmişten çok ama çok eski geçmişten gelen bir anlayış,

Birileri daha büyük pay alırken,

Birileri ise hep daha küçük payla yetinmek zorunda kalmışlar,

Adaletsiz olan ise küçük parçayı alanların hep büyük çoğunluk olması,

Zor çok zor eşitliği sağlamak dünya adlı coğrafyamızda,

Belki de imkansız,

Ama insanlığın ihtiyacı olan da bu,

Gelecek nesillere bir miras bırakacaksak bugünün dünya üzerinde yaşayan insanları olarak,

O, vakit işte adaleti miras bırakmak ortak sorumluluğumuz olmalı,

Eminim toprağın altındaki büyük parçayı alan küçük kesim çok mutsuzdur şu anda keşke eşitlikçi bir şekilde bölüşseydik diye,

Bizim paylaşım kültürünü öğretmemiz gerekiyor,

Disiplinsiz bir şekilde öğrendiklerimiz kadar “Biz” diyebiliyoruz,

Yoksa kusura bakma seninde benimde içimde hep bir “ben” var,

En basitinden bir başvuru yapıyoruz,

Red edildiğimizde neden ben değilde o diyerek hemen başlıyoruz siteme sonrasında öfkelenmeye,

Sonrasında da kötülemeye,

Ben, yoksam kötüdür anlayışı yerini aidiyete,

Daha çok sahiplenmeye,

Ve, adaletin eşitliğin aslında ben için değil biz için olduğunda bir işe yaradığını öğrenmemiz gerekiyor,

Evet, biliyorum,

İşsizsin genç kardeşim,

Evet, biliyorum, 

Yetmiyor, geçinemiyorum,

Nasıl olacak bu yaşam böyle diyorsun,

Evleneceğim, düzen kuracağım,

Nasıl olacak diyorsun,

Bugüne kadar ben dedikçe ne sen çözüm bulabildin ne de ben,

Bir değişim süreci başlatsak,

Biz, demeyi öğrenmeyi,

Ve, sadece öğrenmeyi değil uygulamayı da yaşamımıza alsak,

Hani aşık olduğun bir sevgilin olur ya,

Seversin, 

Kıskanırsın,

Sakınırsın,

Değer verirsin,

Mutlu olursun,

Huzur dolarsın,

İşte tam da böyle “biz” kavramına aşık olsak,

Aşk, sadece bir insana mı olur?

Ya da bir insana mı olmalı?

Dalga dalga birleşsek,

Birkaç kişi ile başlasak,

Sonra 3 - 5 kişi olsak,

Sonra belki yüzler,

Belki binler,

Belki milyonlar oluruz kim bilir,

Yola çıkmadan hangimiz bilebiliriz ki bunu,

Ama kendimizden başlayarak dahil olsak “Biz” kavramına,

Kurtulsak hayatın “ben” hırslarından,

Bizi bağlayan zincirlerinden,

Yürüsek birlikte “biz” diyerek gönülden gönüle bir köprü oluştursak,

Yetse bize ait olan ne varsa hepimize,

Görmesek açlıktan yaşamını kaybedenleri,

Mesela yakacak odun bulamadığı için yaşamına son veren anneyi,

Mesela görmesek çocuğuna harçlık veremedi diye yaşamına son veren babayı,

Gelmese başımıza hiçbirimizin,

İnan bana,

Bugün yaşamda bize ait olan ne varsa bizden öncesinde toprağın altında yatanlara aitti,

Her şeyleri vardı,

Sonrasında bıraktılar gittiler,

Çoğunun mezarı bile değil,

Belli olanlarında ziyaretçisi yok,

Kimler yaşıyor biliyor musun öldükten sonra yaşarken paylaşmayı becerenler,

Yaşarken ben değil biz diyenler,

Onlar işte unutulmuyorlar,

Bir tanımlama yaptık bu insanlara küresel vatandaş dedik ama belki de daha doğru tanımlama küresel bir gönül zenginliğine sahip olan gönüllüler,

İşte bizim bu insanların sayısını arttırmamız gerekiyor,

Benim bir dayım vardı,

23 Mayıs’ta vefat etti,

Bugün Ankara’daydım,

Gittiğim sohbet ortamında konu geldi Dayıma,

Oturduk konuştuk,

Ben, değil benim dışımdakiler konuştu,

Araya girdim cümlelerle parçalar eklemeye çalıştım hepsi o kadar,

Gitti ama arkasında bıraktığı iz belki de yaşadığımız coğrafyanın kaderini değiştirecek bir yaklaşımdı,

Bizim yaşadığımız coğrafyanın kaderinin değişmesi,

Yaşadığımız dünyanın kaderinin değişmesi gerekiyor,

Egosunu tatmin etmeye çalışan,

Hırsıyla kendisinden başlayarak bütün insanlığa zarar verenlerin yerini biz anlayışıyla emek verenlerin alması gerekiyor,

İnsanlığın hiç olmadığı kadar samimiyete, adalete, hoşgörüye, aynı dili konuşamasalar bile aynı duygularda buluşarak birbirleriyle paylaşımda bulunan insanlara ihtiyacı var.

Haydi harekete geçelim,

Kendimizden başlayarak zenginliği yayalım,

Hani etrafımızdakilere en basit haliyle ben değil biz diyelim.

Kim varsa tanıdığımız tanımadığımız ulaşalım bir farkındalık süreci oluşturalım.

Ben, kendimden başlıyorum,

Küresel Vatandaşlık için Ben değil Biz diyerek profil resmimi değiştiriyorum ve sonrasında tanıdığım herkese gönderiyorum,

Çünkü yaşadığım dünyanın içerisinde birlikte soluk aldığım insanların mutsuzlukları artık benimde mutlu olmamı engelliyor,

Ben, kendi başıma mutlu olamıyorum,

Biz, mutlu olursak mutlu olacağım biliyorum.

Haydi Biz olmak için profil resimlerimizi her yerde değiştiriyoruz diyeceğim,

Kaç kişi değiştirecek bilmiyorum,

O yüzden ben kendime söylüyorum profil resmimi değiştirip herkese gönderiyorum,

Sende bu sürece ortak olmak istiyorsan bir adım da sen at!

Ben, biz için kendi adımımı attım,

Çünkü biliyorum bir yerlerden başlamak gerekiyor ve o yer neresi olursa olsun sadece beklememek gerekiyor…

Bekleyerek değişim gelmiyor…

Ahmet K.