22 Ekim 2019 Salı

Yol gider sen gidersin...

Yol gider sen gidersin,
Yolculuklar nehrin akıntısı gibidir,
Ne gittiğini hissedersin,
Ne de durduğunu,
Hep bir hareket halindesindir,
Ama hiçbir yere gitmiyor gibi de hissedersin,
Sanki her şey etrafında hareket ediyor,
Ama bir tek sen sabitsin gibi garip hissedersin,
Özünde ise hareket eden sensindir,
Ne varsa senin dışında,
Sabittir.
İlk durak Amsterdam,
İlk gelişim değil kıyametin bu şehrine,
Daha önce de geldim,
O zaman geldiğimde de benim için kıyamet şehriydi,
Şimdi yine zaman aradan geçmiş olsa da değişen bir şey yok,
Büyük bir günah şehri bura,
Ve, günah şehrinin içinde terbiye ediyor insan kendini,
Hiç olmadığı kadar duaya sığınıyor,
Hiç olmadığı kadar uzak görünen kıyameti hissediyor,
Yakın,
Çok yakın,
Özgürlük algısı değişmiş insanın buralarda,
Demokrasi algısı değişmiş buralarda,
Şehrin içinde gezinirken tek bir parfüm kokusu var,
Ne kadar parfüm sıkarsanız sıkın hepsini bastırıyor,
Baskın ve keskin bir koku esrar,
Hareket hiç bitmiyor,
Nehir sabit bir şekilde dursa da hayat zaman ayırt etmeksizin akıyor nehrin etrafında,
Yol gider sen gidersin,
Seninle birlikte anılar gider,
Yıllar öncesinde geldiğin zaman gelir aklına,
Sonra şimdi ile geçmişi bir kıyaslarsın,
Değişen ne var diye bakarsın,
Nehir yine sabit gibi,
Hayat yine etrafında aynı şekilde akıyor kıyametin şehirlerinden Amsterdam’da,
Sen değişmişsin hepsi o kadar,
Amsterdam da bir bot evinde başladık güne,
Sabit gibi duran nehrin üzerinde bot evler ve kalabalık gelince çok da maliyeti azalan bir güzelliği sunuyor insana,
Gece uyurken gözünün önünden tekneler geçiyor sabah uyanıyorsun,
Tekneler geçmeye devam ediyor,
Kıyametin şehrinin nehrinin üzerinde başlıyor gün,
Sabahın ilk ışıklarıyla nehrin üzerinde eşsiz bir güzellik ve tüm kirlenmişliklere karşın buluyor seni,
Bir de ördeğimiz var tabi bize eşlik eden,
Etrafımızda dönen,
Nehrin özünde hareket ettiğinin sembolü benim diyen,
Yol gider sen gidersin,
Ve, her seferinde dünya ne kadar farklı bir yer dersin,
Sen sabit durdukça yaşadığın şehirde ben bu dünyanın bir parçasıyım diyemezsin,
Nehir gibi olacaksın,
Hareket edeceksin,
Ama hareket etsen de hareket edenin özünde sana ayrılmış zaman olduğunu bileceksin,
Yol gider sen ise gittiğini bazen sadece zannedersin…
Ahmet K. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder