Seni uğurluyorum bu gece...

Seni uğurluyorum bu gece,

Gökyüzünü sarmış bütün sevenlerin,

Eşlik ediyorlar gidişine,

Hava yağmurlu mu yağmurlu,

Ağlıyor gökyüzü yapacak bir şey yok,

Toprak can buluyor her damla ile,

Mavi aksa da taneleriyle…

Hatırlıyorum en son söylediğin sözcüğü,

Tam güneş batıyorken duyduğum cümleyi,

Zamanı durdurmak için direndiğim o anı,

Ne zaman durdu,

Ne de ben engel olabildim gidişine...

Ben, seve seve uğurladım seni,

Geceleyin alevler içinde yanar gibi,

Çöldeki susuz bedevi timsali,

Her yanı vahalarla sarılmış gariban olan ben...

Cesur olamaz her insan,

Beceremez uğurlamayı her can,

Hoşgeldin der gibi diyemez güle güle canan...

Her şey tıpkı o eski hikayelerdeki gibi,

Hani tarih öncesindeki zaman mı diyorlar,

Yoksa tarihin başladığı gün mü...

Ben, aylardır belki de yıllardır tek bir ses duyuyorum,

Zor alışmak çok zor bir başka sese,

Ama değil imkansız...

Işıklar görüyorum karşı da,

Binlerce yan yana dizilmiş ışık,

Her birinde ayrı bir yaşanmışlık,

Uzansan dokunacakmışsın gibi duran,

Ama asla ulaşılamayan,

Ah ulan...

Hani vardı gerçek olan,

Daima yaşayacak gibi duran,

Nerede şimdi o uzaktan parıldayan,

Yok, tükendi ne varsa yalan...

Yakında doğacak diyorlar güneş,

Emin ol o da leş,

Ne varsa bu alemde keşmekeş,

Bütün duygular çekiliyor peşkeş...