Sobanın ısısı...

Sobanın ısısı,

Dokunduğunda cehennem alevi hissi veren bir sıcaklık,

İçine atılan odunlarla yaklaşmaya bile müsaade etmeyen,

Her geçen saniye biraz daha kendinden uzaklaştıran bir sıcaklık,

Ve, şimdi biz o çocukluğumuzun uzaktan ısındığımız,

Yaklaşmaya çekindiğimiz sobasının içindeyiz,

Ve, keşke sadece birimiz olsak içinde,

Ben, sen, o, hepimiz içindeyiz o kara sobanın,

Bir bir düşüyoruz alevlerin arasına yanımızda en sevdiklerimizle...

Geçtiğimiz hafta İstanbul,

Bugün Kayseri,

Alıştırılıyoruz,

Bizim Göçerili Oğuzhan'ın ölümüne,

Anadolu'nun köylerinin çocuklarının ölümüne alıştırılıyoruz,

Bir bir sobanın içine düşeceğiz,

Alevlerin arasında korkunç şekillerde can vereceğiz,

Sevdiklerimizin yandığı anları izleyerek her gün dağılacağız,

Ama sonrasında alışacağız,

Çözüm unutmamak!

Hani bize ait katledilen bütün canları sahiplenmek,

Nedensiz,

Sorgulamadan,

İnsan olanın insan olana gereğini yapmak,

İnsan görünümündekiler sarmışlar dört bir yanı bizim alışmamızı,

Bize ait ölümlere alışmamızı bekliyorlar,

Biz, alıştığımız vakit her seferinde daha korkunç şekilde saldıracaklar,

Ve, bizim unutmamızdan,

Alışmamızdan cesaret alacaklar...

Düşünsene şu anda Anadolu'nun bir çok köyünde oğlu Kayseri'de olan, 

Kızı Kayseri'de olan,

Sevdikleri Kayseri'de olan evleri...

Anaları, babaları sevdikleri sabah beri telefonun başında iyi bir haber almak için bekliyorlar,

Belki birileri iyi haber alıyorlar,

Ya diğerleri...

Bu topraklarda kan akıtanlar ırka, şehre, kültüre, dine bakmıyorlar amaçları tek; öldürmek,

Kim olduğunun bir önemi Yok ölenlerin,

Mesele ölenlerin sayısının çokluğu ve geride kalanların bir bir unutması...

Unutuyoruz,

Çok hızlı bir şekilde alışıyor ve unutuyoruz,

Unutmayan ve acı çeken sadece en yakınlarında olanlar,

Bizlerde o acıları ilk gün paylaşıyor sonra yine yolumuza bakıyoruz!

Müsaade etmeyecekler,

Biz, unuttukça,

Birbirlerimizin acılarını sahiplenmedikçe,

Göçerili Oğuzhan'ın acısını her gün hissetmedikçe,

Acıları ortaklaştırmadıkça,

Bize bu coğrafyada mutlu olmaya,

Ve, gelecek nesillere mutlu bir gelecek bırakmaya müsaade etmeyecekler...

Her şeyin siyaset üstü olması gereken dönem,

İnsan olmak üzerinden olaylara bakılması gereken bir zaman dilimi,

Benden ve senden olanlar diye ayrıştırılan bir dönem değil,

Benden ve senden olanların bir olması gereken bir zaman dilimi,

Etrafımızda ayrıştıran,

Ötekileştiren kim varsa,

Bu kan onların ellerine de bulaşmış durumda,

Mesele bir tek Anadolu'nun çocuklarını katledenler değil,

Bir de o katliamlara çanak tutanlar var,

Ki bu hepsinden daha korkuncu...

Sobanın ısısını düşünmeden yaklaşıyoruz,

Sonra alevlerin arasında korkunç şekilde can veriyoruz,

Ya bu alevi söndüreceğiz ya da hep birlikte sobanın açık olan kapağından içeri düşüp yanacağız,

Halbuki ne de güzel hatıraları vardı sobanın çocukluğumuzdan bugüne taşıdığımız,

Çocukluğumuzun anılarını katlediyorlar,

Ve, hepimizi buna alıştırıyorlar...