2 Kasım 2019 Cumartesi

Karayipler günlüğü ve istikamet New York

Yaklaşık 4 yıl oldu,
Bizim Çetin abi Zeytinli Rock Festivali var gidelim mi dedi,
Sonra düştük yola,
Orada tanıştık Mesut ve Dinçer’i
Bir bina kiralamış otele dönüştürmüşlerdi,
Karşılıklı bir apartman dairesinde oturmuş iki genç,
Sonra bir gün Mesut bir proje aracılığıyla geldiği Karayiplere haydi birlikte gidelim ve şansımızı deneyelim diyor,
Sonra çıkıp geliyorlar,
Sana ait olmayan bir coğrafya anandan babandan 9000 km uzaktasın,
Geldiklerinden beridir uzaktan izliyordum ikisini de,
Hikayelerinden paylaşımlarını gördükçe de merak ettiğim bu coğrafyaya gelmek istiyordum,
21 Ekimde çıktık yola önce Amsterdam, Brüksel oradan Rotterdam sonra Karayipler,
Bir haftadır buralardayız,
Eşsiz bir coğrafyanın içine girdik,
Hani İran’a gittiğimde Esfahan Nifzi Cihan demişlerdi, (Esfahan Cihan’ın yarısıdır demek)
Cihanın diğeri yarısı da buralarmış,
Karayipler denilince aklınıza tek bir ada gelmesin,
7000 adadan oluşan bir tarafta Karayip denizi diğer tarafta Atlas Okyanusu arasında cennetten kareler gibi buralar,
İnsan görünce buraları daha bir şükür ediyor Rabbe,
Hani dünya güzel bir yer ya,
İşte bir tek yaşadığın topraklardan bakınca dünyaya farkına varmıyor insan güzelliklerin,
63. Ülkeme geldim,
Zamanın içinde geride kalan 63 ülke,
Karşımda Karayip denizi,
Bir adadan diğer adalara doğru bakıyor bakışlarım,
Denizin dalgaları turkuaz rengiyle vuruyor bembeyaz kum taneleriyle sahile,
Sanki birazdan yükselecek gibi aniden vuracak gibi en yükseğe,
Hiç aklımda olmayan bir coğrafya 4 yıl önce tanıdığım iki genç çektiler beni bir anda hikayenin içine buraya doğru,
Eşim Ayşenur yanımda,
Bir denize bakıyorum,
Sonra maviye,
Sonra dönüp Rabbe bir kez daha şükrediyorum,
Dünya güzel bir yer,
Ve, inandığım bu kadar güzelliği. Yaratan Rab bizim bu güzellikleri tanımamızı da bir görev vermiş bize,
Yoksa her yer birbirine benzerdi dünyada,
Her şey bu kadar farklı olduğuna göre,
O zaman farklılıkların gökkuşağı gibi ahengini yaşamak lazım,
Yarın yine yolculuk var,
Amerikaya doğru uzanacağız ilk durağımız New York olacak orada bizi neler bekliyor olacak bilmiyorum,
Kalacak yerimiz bile belli olmadan yine gidiyoruz,
Hani uzun ince bir yoldayım,
Gidiyorum gündüz gece,
Diyerek başlamıştık ya seyahate yine aynı noktada devam ediyor yolculuk,
Gözlerim mavinin tam da uzakta bütünleştiği yerde,
Teşekkürler Mesut Teşekkürler Dinçer,
Yolunuz açık olsun,
Biliyorum hikayelerimiz yine kesişecek ama bakalım bu sefer nerede olacak,
Istikamet New York… 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder