Kendin olacaksın

Rahat olacaksın bu hayatta,

Düşünmeyeceksin mesela öyle çok fazla,

O ne der,

Bu ne der,

Önemli değil diyeceksin,

Önemli olanın senin ne düşündüğün olduğunu unutmayacaksın,

Yol gider,

Sen gidersin,

Ve, sonrasında kararlarınla başbaşa kalırsın,

Mesela ne olacağım demeyeceksin,

Sen ne olacaksın dediklerinde,

Kulak vermeyeceksin,

Zaten olduğunun farkında olarak yol gitmeye devam edeceksin,

Olmak isterken zaten yaşamının tümünün avuçlarından akacağını unutmayacaksın,

İnsanlar olmak isterken,

Yaşam avuçlarından gidiyor,

Ve, sonrasında olmak istediklerinden de uzak pişmanlıklarla gidiyorlar,

Mesela durmayacaksın hareket edeceksin,

Oradan oraya giderken,

Aslında dünyanın senden bir parça olduğunu bileceksin,

Düşünsene sana ayrılan süre ne kadar olabilir,

Daha ne kadar hikayen devam edebilir ki,

Maksimum,

En maksimumunu bile düşününce bile kısa geliyor değil mi?

O zaman ne gerek varsa hırsa,

Hesaba kitaba,

Kendin olmamaya,

Korkunç bir canavara dönüşerek yaşamaya,

İşte bu yüzden kaybediyor dünya,

Hırslarının kölesi olanlar,

Dünyaya kazık çakacak gibi yaşadığından dolayı,

Hem kendilerine,

Hem etraflarına,

Hem de insanlığa korkunç bir şekilde zarar veriyorlar,

Rahat olacaksın bu hayatta,

Kazık kazan olmadığını bileceksin dünyaya,

Ve, farkında olacaksın senin de çakacak bir kazığın olmadığını,

Yaşayacaksın hayatı,

Gelecekte değil,

Hep bugünde,

Gelecek aslında bir afyon,

Hayatı yaşayanlar ise anın içinde olanlar,

Sana gelecek dediklerinde,

Bileceksin gelmeyeceğini,

Hayat kısa,

Kuşlar uçuyor diyor ya tam da öyle işte,

New York’ta terastan bakarken dünyaya,

İçimden geçenler bunlar,

Tek meselemiz var anı yaşamak,

Yaşarken de arkamızda biraz bize ait iz bırakmak,

Kim ne yapar,

Ne der,

Umursamadan,

Kendimiz olarak,

Kul olarak,

İnanarak,

Ve, inandığımız gibi yaşayarak…