2020 için kendine bir hediye ver...

Birkaç gün kaldı,

Birkaç soluk alacağız,

Sonrasında ömürden bir yıl daha geride kalacak,

Sürekli büyümeye çalışılan yıllardan,

Büyümemek için direndiğimiz yıllara geldik,

Zaman nasıl geçiyor anlamıyor insan,

Daha dün ilkokulda sırada otururken,

Ortaokulda bahçede top peşinde koşarken,

Lisede memleketteki köprüden yürürken,

Üniversitede inandıklarımızı ortaya koyarken,

GAP’ta geçen 5 yıl,

Türkiye Büyük Millet Meclisinde geçen 4 yıl,

KOP İdaresinde geçen 3 yıl,

Yıl 2003’tü Türkiye’nin ilk Ulusal Ajans Projesini yazdığımızda,

Yıl olmuş 2019,

Ve, birkaç gün kaldı,

Birkaç soluk sonrasında yıl dönecek 2020’ye,

Çok uzunmuş gibi gördüğün,

Bir an önce büyümeye çalıştığın yıllar su gibi akıp gidiyor,

Sonrasında büyümemek için direnmeye başlıyorsun,

Korkunç bir asrın çocuklarıyız,

Zamanın yönetimini kontrol edemeyen bir asrın çocukları,

Bizden sonrakilere en korkunç mirasımız daha fazla kontrol edilemeyen bir zaman yönetimi olacak,

Geldik,

Gidiyoruz,

Gelecekler,

Gidecekler,

Ve, yıllar birbirini takip etmeye devam edecek,

Gözlerimizi yumacağız,

Sonra açtığımızda zaman bir anda bizi bir yıl sonrasına atacak,

Birkaç gün,

Birkaç soluk olmuş,

Hatırlıyor musun 10 yıl önce neredeydin?

Nasıl geçti bu 10 yıl,

Ya da boş ver 10 yılı 5 yıl önce neredeydin?

Ne sen zamana hükmedebiliyorsun,

Ne de ben,

Kendi ürettiğimiz büyülü araçlarla zamanımızı teslim ediyoruz bizim dışımızdakine,

Ve, içini bile dolduramadan zamanın geldik gidiyoruz işte,

Gitme vakti geldiğinde de hiçbir şey yapmamış gibi hissedilen bir duygu,

Ertelemek korkunç bir süreç,

Sana ait olan zamanı yaşamamak ve gelecekteki zamandan beklenti içinde olmak,

Sadece elinde şu an varken,

Hep bir umut gelecek olan daha iyiyi getirecek demek,

Başkalarının sana verdiği umudu yeşertmek,

Ve, başkalarının umuduna emek vermek,

Peki ya senin umutların?

Neden bu beklemek,

Neden ertelemek…

Geldi 2020 çalıyor kapıyı,

Birkaç güne gireceğiz içeri kapısından,

Bize ne getirecek hiç birimiz bilmiyoruz,

Nasıl geçecek bilmiyoruz,

Umutlarımız var her birimizin,

İyi dileklerimizi ileteceğiz birbirimize,

Kutlayacak bazıları da,

Ama gireceğiz kapısından içeri her birimiz nefes yeterse eğer içeri,

Birkaç gün kalmışken,

Zamanı kontrol altına alabilmek adına,

Sorgulamak lazım;

Ertelenenleri,

Yaşananları,

Yapılanları,

Yapılmayanları,

Yapılmak istenenleri,

Ne varsa başlamak lazım geçmişten bugüne beyaz bir kağıtta kalemle buluşturmaya,

Hediyeler alınır,

Beklenir ya yeni yıla girerken,

Sen, hiç kendine hediye verdin mi?

Vermedin!

Vermediğin içinde hep içinde olduğun zamanın ötesinde aradın mutluluğu,

Kendine bir hediye ver,

Al kağıdı kalemi eline,

Geçmişini kendin bir süzgeçten geçir,

Şöyle bir kendine kendinin dışından bir bak,

Nasıl bir tablo göreceksin bilmiyorum,

Ama bildiğim en kötü tablo bile,

İçinde bulunduğun zamanın kıymetini anlamanı sağlayacak,

Ve, yeni yılın en büyük hediyesini kendi kendine vereceksin,

Ve, emin ol dün olduğundan,

Bugün olduğundan çok daha güçlü bir şekilde 2020’ye gireceksin,

Zamana ve çağın büyüsüne teslim olursan,

Ne 2020’ye girmenin bir anlamı var senin için,

Ne de 2040 geldiğinde farkında olacaksın zamanın nasıl geçtiğinin,

Birkaç gün kaldı 2020’ye,

Kendi hiçliğimde hiçliğimi sorguluyorum,

Zamansız gidenleri anıyorum,

Zamana sığdırdıklarımıza bakıyorum,

Sonrasında geçmişten bugüne geçen zamanın içindeki ben’e bakıyorum,

Peki ya sen ne yapıyorsun?

Kutlamayı mı bekliyorsun yoksa gelecekteki kutlamanın hayalini mi kuruyorsun,

Öyle ise kendini kandırıyorsun,

Bu yıl kendinle hediyeleş,

Ve, kendine kendi zamanının değerlendirmesini hediye et…